رنسانس
رنسانس واژه ای فرانسوی به معنی تولد دوباره است. دوره ای در تمدن اروپا بلافاصله پس از قرون وسطی که در آن علاقه به تحصیل و ارزش های کلاسیک افزایش یافت. در این دوره کشف قاره های جدید، فروپاشی نظام فئودالی و رشد تجارت و اختراع هایی مانند چاپ، کاغذ، قطب نما و باروت دیده می شود. برخی معتقدند بشر پس از دوره حاکمیت کلیسا بر مردم متوجه شد برای حاکمیت به ایدئولوژی نیاز دارد و این دوره، دوره ی بروز ایدئولوژی بشری و کنار زدن حاکمیت کلیسا بوده است.
ریشه ها و ظهور انسان گرایی
رویداد هایی که در پایان قرون وسطی به ویژه در قرن دوازدهم دیده می شود، مجموعه ای از تحولات اجتماعی، سیاسی و فکری را به وجود آوردند. از جمله شکست کلیسای کاتولیک رومی و امپراطوری مقدس روم، افزایش اهمیت سلطنت های شهری و ملی، توسعه زبان های ملی و فروپاشی ساختار فئودالی قدیمی.
روح رنسانس در نهایت شکل های مختلفی به خود گرفت، اما در ابتدا توسط جنبش فکری به نام انسان گرایی ابراز شد. این تفکر را افراد سکولار به کلام در آوردند نه روحانیون کلیسا که در زندگی فکری قرون وسطی سلطه داشتند. انسان گرایی اولین بار در ایتالیا بروز پیدا کرد.
انسان گرایی چند ویژگی مهم داشت. یک اینکه طبیعت انسانی را با تمام مظاهر و دستاورد های آن در نظر گرفت. دوم اینکه سازگاری و یکپارچگی حقیقت موجود در تمام مدارس فلسفی و مذهبی را مورد تنش قرار داد. سوم اینکه بر شأن انسان تأکید کرد و توبه و ریاضتی که کلیسا در قرون وسطی تحمیل کرده بود با ارزش قائل شدن به فعالیت های انسانی برای تسلط بر طبیعت جا به جا کرد. تحقیق، انتقاد آزاد و تزریق اعتماد به نفس برای بروز اندیشه و خلاقیت انسانی از دستاورد های انسان گرایی بود.
اختراع صنعت چاپ باعث افزایش سواد جامعه و دسترسی آسانتر به متون کلاسیک شد و در تمام نقاط اروپا گسترش یافت. تحریک های فکری انسان گرایان در نهایت موجب تحریک اصلاحات و روشنگری شد.
تحولات هنری
روح این تحول در هنر به طور دقیق تری فرموله شد. هنر به عنوان شاخه ای از دانش و با ارزش در جای خود و قادر به خلق تصاویر خدا و مخلوقات او بروز پیدا کرد. هنر در دستان مردی مانند داوینچی حتی علم به حساب می آمد و کشفیات را ثبت می کرد. هنر بر اساس مشاهده جهان قابل رویت و طبق اصول ریاضی، هارمونی و پرسپکتیو یا ژرفا نمایی بنا شد.
در شهر فلورانس موقعیت برای هنر منحصر به فرد بود. غرور مدنی اهالی شهر فلورانس درساخت مجسمه ها و سازه های معماری ظهور پیدا کرد. هزینه ساخت و معماری کاخ ها، کلیسا ها و صومعه ها توسط خانواده های ثروتمند در دوران رنسانس تأمین می شد.
